Bursa'da doğru düzgün gidebildiğimiz az sayıda bardan (resimli, zula, kat 3) maddi olarak en çok gidilebilir olanıydı. ergendik tabi, eski ucuz türkiyede güzel bir ergenlikti bizimkisi. o zamanın bursası bana çok şey katmıştır. güzel dostluklar, sağlam bir müzik kültürü, lise ve ünv. gençliğinin arasında perdenin olmadığı ve beraber etkileşebildiği yegane şehirdi. o yüzdendi ki ankara ve istanbul'a bursadan ünv. okumaya gidenler her bir adım önde olurdu. Çaçaron'da amatör grubumuzla çalmışlığımız vardı. O zamanlar Leman Kültür de yoktu ki şimdi olması da bir artı katmıyor, boş beleş ruhsuz bir mekan 2017'de gittiğimde en son. Resimli vardı, 20 ytl ye duman, kurban, çilekeş, redd, hayko öte beri dinlerdin, her 100 metrede bir prova stüdyoları olurdu saati 7-10 ytl arası. saklıkent (simurg) vardı heykelde, tüm yerli grupların takıldığı yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve sobalı süper mekandı. rockcity'de davul dener, gitar dersleri alanlardan iyi olanları avlamaya çalışırdık. nalbantoğlu punklarına sataşır, oradan kelebekler'e doğru sohbet ede ede inerdik. rockvarium'da ünv.li hatunlara tarot baktırır, 60'larda bi bira 5 pipet yaptıktan sonra (cafeydi alkol olmazdı biz dışarıdan sokardık) migrostan votka-elma suyu-konyak-kola ve camel soft alır kelebeklere çıkar kafalar güzel zeppelin'e iner o kafayla jenga oynar, sonra Soundpark'a (kiralık stüdyo) baskın yapar çömezlerin şarkılarına karışırdık. oradan güle oynaya patilaya gider sağlıksız beslendikten sonra saklıya gelir yerel prof. grupların sohbetlerine dahil olurduk. güzel günlerdi nitekim. şimdi hiç biri kalmamış. cennetin doğusu bile.
