her çirkin mafya olacaksa işimiz var.
çocukken mahallede sapanla kuş avlar yakaladığım yaralı kuşları kedilere atar parçalatırdım. bunu izlemek büyük zevk verirdi. acımasızdım. büyüdükçe daha büyük sokak hayvanlarına eziyet etmeye başladım. acımazdım. sonra mahalledeki yaşıtlarıma ve sonra da benden büyük olanlara bela oldum. herkesin gözünü korkutmuştum. dedim ben mahallede bunu yapabiliyorsam istanbulun hatta bu memleketin içinden geçerim. beni kimse tutamaz.
mahallede bana biat eden bebelerden bir ekip oluşturdum etrafı haraca bağladık. sonra o grupla çatış bu grubu alt et derken.... istanbul'a ve istanbul dışı pek çok bölgeye hakim olduk. türkiyenin yarısı artık benimdi.
edit; olm eksilemişiniz ama mafyatik tipler genelde böyle problemli tipler oluyor işte. ya da bir alttaki entryde söylendiği gibi paranın gücüyle.
