Benim gibi Kemalist olmayanlar (Atatürk, din ideoloji ırk dogmalarına karşı Türkiye Cumhuriyetini kurdu. Bıraktığı eser bir dogma kalıbına sığdırılamaz) herhalde bundan utanç duyardı.
Öyle ya, elin gavurunun ülkesinde (!) Diğer ülkelerin aksine tek bir anayasal metin bulunmamaktadır.
Bu durum genellikle yazılı olmayan anayasaya sahip olduğu şeklinde ifade edilmektedir.
ingiliz Anayasası'nın büyük bir bölümü kanunlar, mahkeme kararları, uzman çalışmaları ve antlaşmalar gibi yazı metinler doğrultusunda adalet eşitlik özgürlük baz alarak şartlara ve zamana toplum beklentisi ihtiyaçlara göre 800 yıldır (yuvarlak hesap) şekillenmiştir-şekillendirilmektedir.
Oysa bizde öyle mi?
Anayasaya bağlı kalacağını uyacağını söyleyip namusu ve şerefi üzerine yemin eden insanlar yasalara uyacağına yasaları kendine uydurmak için yasalarla oynuyor yasaları değiştiriyor.
Sonuç olarak anayasa her vatandaşın uymakla mükellef olduğu değerli bir toplumsal mukavele olmaktan çıkıyor ve bir zümre parti ideoloji din kimlik grubunun heva ve heves çıkarı için oynanan yapboz tahtasına dönüyor.
işin acı ve komik yönü de bir fabrika açmak için değil de bir fabrikayı satmak için.
Yok yani, insanlara istihdam yaratacak ekonomik düzenleme icraatlar için anayasanın hangi amir hükmü sana engel?
Neyse, ingiltere'ye bakınca Napolyon tarafından söylenmiş ve Dünya'da tüm yasa koyucu kurumlara asılması gereken "ahlâkın olmadığı yerde kanunlar işe yaramaz; ihtiyaç, kanunların başında, halkın refah düzeyi de adaletin başında gelir" sözü aklıma geliyor.
