insanlıktan nasibini almamış bünyenin kendini bilmez cümleleridir.. boylesi acı bir olayın kemalizmle, dinle imanla ne gibi bir alakası olabilir.. ey o yorumu yazan arkadas sorarım sana : inandıgımız dinde gıybet etmek, ölünün arkasından konusmak ne zamandan beri var olmuştur? haydi gectim dini imanı, yitip giden genclerin ''neden'' hayatlarını kaybettiklerini sorgulamak yerine, pervasızca arkalarından atıp tutmak insanlıkla bagdasır mı? sütten cıkmış ak kaşıkmışcasına, gozlerinde ve yureginde sevinçle, '' hah işte hak ettiğini buldu'' diyerek işbilir edalarla haddini asma hakkını nasıl gorursun kendinde? cenaze evinde sevineni, cenaze evinden mal kacıranı sevmez insanlarımız.. tıpkı seni sevmedikleri gibi..
