Öncelikle, ne mutlu türk'üm diyene, yaşasın türk ulusu diyerek söze başlıyorum.
Türk ulusu tarihte fevkalade başarıları olan kabiliyetli bürokratlar yetiştirmiş, imparatorluk kültürü bilincinde azınlıklara hoşgörü ile yaklaşmıştır. Bir öğretmen devleti temsilen çalıştığı yerde o yerin insanlarının birincil kültürel öğesine nefret kusuyorsa o kişi görevini yapamıyor demektir.
Bu öğretmenin dersinde pekiyi alan kürt kökenli öğrenciler vardır muhakkak, türkçe'yi de aksanla konuşuyorlardır. Kürtçe'den nefret ettiğini söyleyen bir insan çok yüksek ihtimalle türkçe'yi aksanlı duyduğunda da benzer hislere bürünüyordur.
Bu gibi kişiler devlet ve ulusumuz için en az pkk destekçileri kadar tehlikelidir. Bizler atatürk gibi, gökalp gibi, elçibey gibi, nazarbayev gibi milliyetçi liderler çıkaran büyük bir ulus ve bütünleşik bir halkız. Dilimizin de önde olmasını isteriz. Ancak ırkçılığı ve nefret söylemlerini asla tasvip etmez, bölücülük ile eş görürüz.
