allah bilinmek istedi ve onu bilmesi icin kainati yaratti ve onlara bilip bilmeme konusunda da bir irade verdi. zaman kavrami insanin beynindedir aslinda zaman kavrami yoktur. inanmak ve inanmamak gibi iki tavir sergileyen bir kisinin iki tavri ayni imaj kesitindedir. dolayisiyla kader denen seyde zamanin var olmamasindan ileri gelir cunku degisen seylerin kaderide olmaz. aslinda hicbirsey degismiyor, hersey duragan ve insan eger varsa aklinda zamani yasiyor. insan bir kesittir ve bu kesitin allaha inanip inanmamasi kesitin sahibine birsey kazandirmaz veya kaybettirmez ancak inanip inanmayana varolusun asil yapisini dusunebilenler icin cok sey vardir. allah onu bilelim diye bizi yaratti ve onu bilmek, kara gozlerle degil acik gozlerle bilmek gercekten guzel birseydir. iste o zaman yuzyillar once enel hak diyen adamin bilimsel bir teoremin temellerini fikri anlamda attigini anlarsin.
tanri vardir. asil soru insan var mi? kendisi olmayan sey asil varligi sorguluyor. bu gercekten buyuk bir komedi.
