Evrene negatif enerji yollamayayım ama onun yaşaması gereken bir ömür var.
Onu tanıdığımda çok mutlu neşeli eğlenceli bir bebekti.
Üniversiteyi de yeni bitirmişti Ancak mesleğini değil başka bir işi yapmak istiyordu ve yapmak istediği iş onun hayat enerjisi, cansuyu gibi birşeydi. Kısa bir zaman da olsa çalışma fırsatı olmuştu, ordan biliyorum.
Çok yetenekli ve hayali kendi markasını kurmaktı.. Aama ailesi el bebek gül bebek yetiştirdiği için hayatın gerçekleri hiç yüzüne çarpmamış. Kısacık deneyimlediği iş hayatında emek hırsızı bir çok kişinin eline düştü. O da utangaçlığından.. parasını istemeye bile çekinirdi, kimseyi incitmek istemezdi.
Hukuki bilgimle ve çokça tehditle bu sorunuları çözdüm ama temiz kalbi gördüğü bu davranışlardan dolayı kırıldı bir kere...
Bu sefer de hayalindeki işi yapma kararı aldı.
Her zaman destekledim ama bu çok maliyetliydi. Benim de altından tek başına kalkamayacağım türden...
Marka kurma çabalarımız daha başında sonucsuz kaldır ve zarar ettik. Hayalini de gerçekleştirimedi..
Elimizdeki sınırlı kaynakla o çok istediği işi yapamadı. Kendi mesleğini de bir o kadar sevmiyordu.
O sırada Ben de üniversitesiyi yeni bitirmiş staja başlamıştım. Ancak çok çok öncesinde Hukuk fakültesinin ikinci sınıfında avukatlık yapmayacağıma karar verip fikrimi değiştirdim. Okul bittikten sonra hayalimdeki işi yapacaktım. Hem bana uygun hem de getirisi yüksek bir iş..
Ben de ona neden birlikte bu işi yapmayalım ki dedim. Giriş Sınavları vardı ve çoook zordu. başvuranlar arasında kabul edilme oranı ise yüzde 0.1'di Bu nedenle başarısızlık ihtimaline karşı bir hukuk bürosunda staja başlayıp ikisini birlikte yürütmeye karar verdim.
Ancak Staj tüm vaktimi ve enerjimi alıyordu ve yeteri kadar sınava çalışamıyordum.. halbuki ona da birlikte başaracağız diye söz vermiştim...
Sadede gelirsek o yüzde 0.1 lik ihtimali başardı ve ben başaramadım.
Birlikte girmek şartıyla kabul ettiği işte onu yalnız ve yarıyolda bıraktım.
Şimdi ise tükenmek üzere. Bensiz yapamıyor, dersler kaldırabileceğinden ağır ve Biliyordu da zorlanacagını. birlikte girersek ben ona yardım edebilecektim. Ama Onu Yüzüstü bıraktım. Allah kahretsin beni.
Gelecek sene aynı sınava çok çalışarak ben de kazandım. Ama süreç bir den fazla aşamadan oluşuyordu ve allah kahretsinki corona cıkınca tüm işe alımlar iptal edildi. Bir kez daha yıkıldık.
Şimdi psikolojisi günden güne kötüleşirken gitgide hayattan kopuyor.. kapana kısılmış durumda ve elimden hiçbirşey gelmiyor.
Stresten her gün ağlayıp bayılmaya başladı ve tek elimden gelemin üzülme dert etme demek..
allah kahretsin beni o kadar pişmanımki..
Bok vardı avukatlıkta.
Onu hayal kırıklığına uğrattım, o eski neşeli kızdan geriye bir şey kalmadı..
Daha kötüsünden korkuyorum..
Ve olursa benim yüzümden olacak.
Asla kendimi affedemem, yaşadığı onca çile stres..
Düşünün sizinle asla alakası olmayan ve geri dönüşü çok çok ciddi maddi külfet getirdiği için dönemediğiniz bir yolda yapayalnızsınız.. halbuki o yola birlikte yürüme şartıyla girmiştiniz..
işte ben buyum.
Hayal kırıklığı.
Ben ahmağın önde gideniyim.
Berbat bir insanım.
Yarıyolda bırakan,
işe yaramazın teki.
Ve şimdi sevdiğimi kurtaramıyorum,
Çekip alamıyorum bile ordan..
Ya dayanamazsa,
Gördüğü onca baskıykia...
Pamuk prensesimi kimlerin arasına yolladım ben...
Herşeyi anlattığımız yıllara gelelim istiyorum, o kadar dayanılmaz ki bu acı..
Umarım bir ışık belirir ve bu kez fırsatı değerlendiririm.
