şimdiden söylüyorum iç sesin en yakın sıra arkadaşına güvenmeme konusunda çok haklıydı evet ileri ki yaşamında yollarınız sessiz sedasız ayrıldı zaten başından beri biliyordun pek senlik biri değildi keşke onun için diğer arkadaşlıklarını sıfırlamasaydın bak bu bana bir şey öğretti kimse için hiç bir şeyi feda etmesem farklı olasılıkları görme şansım olurmuş.
kötünün iyisi olduğun zamanlarda olsa başarmanın tadına vardığın bir dönemdi aslında seni durduran şey içindeki, ''ben yapamam'' sesiymiş.
O zamanlar kaygıların vardı sosyal hayata dair kendini pek bir yere ait hissetmiyordun diye hatırlıyorum kimliğini kabullendirmeye çalışıyordun ama yanındakiler ile çok farklıydın. Bu yüzdendir ki biraz sıkıldın. Bir kaç yıl içinde düzeldi dostlar edindin kendini gerçekten geliştirdin hakkını vermem gerek üniversiteye gittiğinde bile bu insanlar hiç mi araştırmamış, okumamış dediğin çok konu oldu.
Tüm bu kendine kanıtlama çabanın ötesinde kaçırdığın şeyler için çok pişmansın şuan ama üzülme ben bir şekilde deniyorum hala.
o zamanlar ilişki senin için bir tabuydu ve bu konuda çok sorguladın kendini hatayı hep kendinde aradın ve aslında hiç adım atmadın neyse merak etme gerçekten uzun zaman sonra hiç beklemediğin bir sosyallik sonucu sorunu çözdüm.
sen beni öyle bir halde bıraktın ki kendimi bulmam zaman aldı diyebilirim. kendini kanıtlamak ve beğendirmek çabasındaki sen, kimsenin ne dediğini nerdeyse kafasına takmadan fikirlerini açıkça söyleyen bir ben oldum.
Bazı korkuların bıraktığın gibi yerinde duruyor ama denemekten vazgeçmediğimi bil. hala sinirlenince ağlıyorum biliyor musun ve hala öfkemi tam anlamıyla kontrol edemiyorum.
Bu sıralar tek başıma yurtdışına çıkmak istiyorum evet bu uzun zamandır denemek istediğim bir deneyim aa tabi senin haberin yok burada bir virüs çıktı ki anlatamam.
