tek çocuk olduğumdan dolayı olsa gerek uzun yıllarda olsa, kısa sürede sürse bana yakın davranan insanları kardeş gibi görüyorum.
ya eksikliğini hissettiğimden ya da ne olduğunu bilmediğimden sanırım.
kim olduğunun pek bir önemi yok.
yakınlık derecemi ayarlayamıyor, çabuk güveniyor, zarar görünce ise çok üzülüyorum.
ha sanılmasın ki üzüldüğümle kalıyorum.
anasını bellerim adamın ayrı konu.
