bu husustaki kanaatim ta çocukluğumdan beri bellidir.
tanrı kelamı değil, ilhamlarını tanrılarından aldıklarına inanan kimselerin eseridir bütün kutsal metinler.
tanrı ile veya tanrısal güçlerle aramızda bir iletişim olabileceğine inanmak hayalperestliktir.
vahye inanmayınız sevgili dostlarım, mucizlere inanmayınız sevgili dostlarım. gözlerinizle gördüğünüz, kulaklarınızla duyduğunuz gerçeklerle yetininiz.
bilimle kalın, akıl ile kalın, bizi sınırlarıyla ören dünyanın hakikatiyle kalın. bilim sayesinde başka gezegenlere gidebiliyoruz. gittiğimiz yerlerde de bilimsel gerçekliklere ulaşacağız, mucizeyi yaratacak olan bizleriz. kendi mucizelerimizi yaratalım. tanrıların yarattığı mucizelerle uyuduk, uyutulduk yeterince...
velhasılı dostlarım. avunmak için sanatla kalın, aşkla, şiirle kalın...
yaşayalım ama sadece yaşamak için değil.
öldüğümüzde bile ölmeyecek fikirlerimiz için yaşayalım. öğrenelim, öğrenmekten vazgeçmeyelim.
yaşantımızın en anlamlı hali budur.
bu dünyada iz bırakmak.
bizlere ulaşmak isteyenler bizleri mezarlarımızda değil bıraktıklarımızda bulsunlar.
bu hayat başka bir dünya için değil, bu dünya için yaşanmalıdır.
bu hayatın anlamı yalnızca bu dünya ve insanlık içindir!
