Haksıza bütün dünyalarını, haklıya sadece rüyalarını verebilmek... Yalnızlıktan ağlarken, herkesle kavga etmek. Kalplerini kırmak, onarmaya çalışmamak...Bazen sadece kendini, bazen sadece "diğerleri" ni düşünmek;
ama ne bencil ne de düşünceli olmak ve tüm hedeflerini yitirmek... Amaçlarken hedefsiz, Hedeflerken amaçsız;
Severken nefretsiz , Nefret ederken sevgisiz; Yalan söylerken yalansız ve ağlarken gözyaşsız kalmak....
Tezatla geçen bir yolculuk yaşam, ya da kendisini yaşam sandığımız bir tezat ...
