Kimi zamanlar şu şiirini ruhumda hissettiğim şair:
Bugün yollanıyorken bir gurbete yeniden
Belki bir kişi bile gelmeyecektir bize
Bir kemiğin ardından saatlerce yol giden
itler bile gülecek kimsesizliğimize
Gidiyorum gönlümde acısı yanıkların
Ordularla yenilmez bir gayız var kanımda
Dün benimle birlikte gülen tanıdıklarım
Yalnız bir hatırası kaldı yanımda.
