Çok pesimist bakan ve olumsuzlama yapan biriyim. Bunun realistlik olduğunu düşünüyordum ama zamanla bunun şeylere karşın değerlendirmede beni yanılttığını ve yapacaklarım için ümitsizleştirdiğini, beni çok aşağı çektiğini fark ettim. Kendimde değiştirmek istediğim çok şey var. Birine güvenme konusunda çok çekingenim, bunalımımı yönetemiyorum, sürekli anlama yoğunlaşıyorum, akışına bırakmakta güçlük çekiyorum, yeme ataklarıyla baş edemiyorum. Ama bu aralar iyiyim. 2-2.5 yıllık bunalım dönemimde ilk defa son 3 haftadır nerdeyse hiç intiharı düşünmedim ve arzulamadım. Daha akıllıca bakmaya başladım. Bunalım günlerinde bunun anlamsızlığı üzerine düşünüyorum. Yine ağlıyorum ama duygularımı çözmeye çalışıyorum. Bence ilerleme var. Mesela artık bunalıma ne zaman gireceğimi tahmin edebiliyorum. Ama bu bir şartama değil tahmin. Mesela yarın girmeyeceğim. Pazartesi ve salı gün çok meşgul geçecek. En erken çarşamba olur. Perşembe hastahaneye gideceğim. çarşambayı atlatırsam çok iyi olacak.
insanın kafası açık ise çok hızlı değişiyor. Bunu çok kez deneyimledim ve bu yüzden tüm bunların geçeceğine inanıyorum.
