Hakan günday’ın Kaleminden bir yeraltı edebiyatı. Yirmili yaşların başında okusam belki hoşuma giderdi, fakat şimdi sadece, fazlaca bunalımlı iki karekterin iç bunaltıcı hikayesi olarak görüyorum. Okutuyor mu kendini? Evet. Ama ruh emici, irite eden, gerçekdışı karakterlerin 500 sayfa boyunca e yeter artık dedirtecek hayatına tanıklık etmek beni yordu. Evet, altı çizilecek etkili ve anlamlı cümleler de vardı elbet. Bir de Kitabın son bölümü olan kinyas’ın yolu nu da beğendim, en azından ümit var eden mutlu birkaç cümle içerdiği için..
