hep beklediğimiz yarınlardayız ama işler hiç istediğimiz gibi gitmiyor değil mi? sanırım en büyük nedeni bu. ikinci büyük neden ise bir şekilde ayrıldığımız, sevdiğimiz insanların yerini artık pek güzel kimselerin dolduramaması.
aslında özlemi abartmamak kaydıyla normaldir bu. aklına gelsin geçmişin ve gülüp, geç. geçmişe müdahale edemeyiz, gelecek ise muallaklarla dolu. anın keyfine bakalım. geçmişi takıntı haline getirip, aynısını yaşamak için çabalarsanız boka batar, hem yaşadığınız günü hem de geleceği hiç edersiniz.
