Bir insanı hayatımdan asla tamamen çıkartamazdım eskiden . Hep bir yerde bir şekilde kalırdı bende , tamamlanmamış öyküsü. Geçen sene hayatımdan çıkardığım biricik arkadaşım , bana insanların aslında çokta seni takmadığını ve senin kadar üzülmediğini fark ettirdi . istese zaten hayatımda bir şekilde bulunmaya çalışırlardı değil mi ? Artık hayatımdan çıkarttığım insanlar için çokta üzülmeme kararı aldım . Hayat bu insanlara çok bağlanmamak gerekiyor . Yalnız yürümeyi bir şekilde öğrettiriyor. Neyse yine de teşekkür ederim .
