Neden sevgiye ihtiyaç duyarız. Neden sürekli insanlarla sevgi iletişimi içindeyiz. Farkında mısınız sevgi için sosyalleşiyoruz. Sevgi bizi bir olmaya itiyor, aile olmaya, grup, topluluk olmaya. Sevgimizden aşık oluyoruz. O kadar seviyoruz ki çocuk yapıyoruz. Çocuk yapmak çok çılgınca bir şey. Kaç yaşına gelirse gelsin hep aklımızın kalacağı, çok fedakarlıkta bulunacağımız, hayatımızı büyük ölçüde etkileyen, fazladan düşünmemiz gereken bir varlık getiriyoruz meydana. Hem de çok isteyerek. Bilmiyorum ki neden bu kadar etkili bir duygu. intihar mektuplarında sevgisizlik üzerine olan sitemleri okuyoruz. insan sevgisizlik yüzünden kendinden bile vazgeçebiliyor. insan sevgi ile mi yaşar? Acaba bir gün herkes sevgiyi bıraksa ne olur? Kesin kaos çıkar. Sevgi o zaman tahammül ve insanın kendini dizginlemesini de sağlıyor. Çok etkili bir his.
Bakın mesela ailesi sevgi vermemiş çocuklar daha sinirli ve agresif. Suç işlemiş ailesiyle bir problemi olduğunu görüyoruz. Mesela eski erkek arkadaşım bir başkasını sevdiğimi öğrenince bana küfürler ve hakaretler etti. Hak etmediğim ve bir insana söylenmemesi gereken bir sürü şey. Onu sevmeyi bıraktığım için. O hakaretleri tanıdığım insan etmezdi demek ki sevgisizlik insanı ya olmadığı kişi yapıyor ya da içindeki çirkin kişiliği ortaya çıkarıyor. Sevgisiz yetişmiş ve sevgi bilmeyen insanlara çirkin ve kaba diyebilir miyiz? Bilmem.
