bi ara bizim pederle tartıştım(sözlü) evden dışarı çıktım. o ara ergenlik dönemi doğal olarak deli çağım. cebimde az bir para var yakınlarda harçlıkta almamışım. neyse nereye gidem falan diyorum kendime(akrabalara gitsem haberleri olur o yüzden akrabalara gitmiyorum. merak etsinlerde akılları başlarına gelsinler modundayım) ama otelde pansiyonda falan kalacak bir parada yok. o ara çok zekiyim ya, dedim ki mezarlığa gideyim sonuçta kimse oraya gitmez geceyi orda geçireyim. neyse mezarlığa gittim , gittiğim yerde mezarın başında bir bank var oraya oturdum. insanlardan hatta bekçi yerinden falan da baya uzak. akşam oldu etraf karardı vakitte geceye yaklaştı. kimsede olmadığı için bekliyorum orada. niyetim orada gecelemek tabi ki. sonra dedim ki kendi kendime "lan birileri bir şey yapmaya falan kalksa, tecavüz etmeye çalışsa nasıl kaçacam?" o ara huzursuzluk çöktü kalkıp gittim oradan.
yanisi kıssadan hisse: o filmlerde hikayelerde anlatılan yok şu geldi yok şunu gördüm tarzı şeyleri orada yaşamadım. şu yaşıma kadar çok fazla gece dışarı çıktığım da oldu tenha yerlerde gittiğimde oldu. ama hiç öyle garip bir olay yaşamadım. eğer çekinecekseniz de yanınızda ki insanlardan çekinin. insandan daha sapık, daha kötü varlık var mı şu dünyada?
