bana kontrol dışı birsey gibi geliyor, çünku insanlarin bu kadar iyi düsünebilecegini zannetmiyotum, en ufak birseyde bazen farketmiyorsun bile ama neyapip edip sana o hatayı gosteriyor,
bazen seni hic alakadar etmeyen çıkarına olmaysn mevzularda bile rahat vermiyor, hiç tanımadığın birisi için kendini riske atmanı istiyor, risk hesabı yapıyorsun kar zarar dengesi diyorsun hertürlü zarardayım ve vicdanını dinlemiyorsun ama seni buna pişman ediyor, bir haksızlık görünce susarsan kacgun pesini birakmaz hele yapan sensen yandın gitti,
enterasan tarafları zayıf konumda iken ve gerçekten basina turlu belalar gelebilecekken geride durunca dahi affetmiyor, bazen haklı iken altta kalmamak icin diğerine bir laf sokarsın ve haketmistir, ama karşıdakinin yuzunde bir incinme uzulme oluşur al başına belayı, haklı olsan bile demeyecektin, ne vardı yani alttan alsan soylemesen ölürmüydün diye darlar durur, bazen birinin hatasını sana zarar verse bile gormezden gelmeni istiyor, kurallara hatta yasalara bile karşı çıkmanı istiyor, bazen bütün toplumu karşına almanı istiyor
yanlış yapmamak yetmiyor, bazen doğru olanı yapmak da yetmiyor bir sekilde en iyisi biliyor ve ona zorluyor insani,
peki insan buna ragmen nasıl bukadr kötülük yapabiliyor, olay anında insanlarda duygusal krizler yasaniyir ofke korku kıskançlık sehvet vs vicdanı o an duymak zorlaşıyor ama olaydan sonra sakinlesince yakaya yapışıyor. söylenenlere göre surekli duymazdan gelince insan kötülüğe alışınca vicdanı zayıflıyor muş diger türlü kötü olmak çok zor olurdu,
ayrıca şuda bir gercek ki her insan icinde kötülüğe dair cok buyuk bir potansiyel taşıyor,
