aptallar, yazışmak, mesajlaşmak deyince, sadece karşı cinsle yazışmayı, mesajlaşmayı düşünürler. mesajlaştıkları karşı cins kişisini de öncelikle bir birey, bir insan olarak değil bir cinsel obje olarak görürler. bedenini, organlarını, fiziksel özelliklerini merak ederler; hayal ettikleri o fiziksel özelliklere sahib kişiyle fiziksel yakınlık kurmanın yollarını ararlar.
abdallar ise yazıştıkları kişinin fiziksel özelliklerini merak etmek, ona göre bir ilişki şekillendirmek yerine, her şeyden önce onun da kendileri gibi, bir birey, bir insan, bir dünya sakini olduğunu bilirler. klavyenin karşı tarafında, iyiyi kötüden ayırdedebilen, üreten bir beyin, yeri gelmiş kırılmış, yaralanmış, acılar çekmiş, yeri gelmiş kanatlanmış, mutluluklar yaşamış bir yürek olduğunu farkederler. sevmeye ve sevilmeye hazır bir gönül hissederler. o gönlü kazanabilmenin, o gönle girebilmenin yollarını ararlar.
aptallar bizden uzak olsun ... sözlükteki tüm abdallara da selam olsun ...
