bizim anlamamız gereken husus şu zannımca. anlarsak gereğini yapabiliriz, bilincimiz artar ve bize düşen sorumluluğu anlarız-alırız.
türkiye üretenden çok tüketen bir ülke ve birçok kaynakta dışa bağımlı bir ülke maalesef. son onbeş yılda hızla üreten olmak için çabalıyor. yerli malıdır, geri dönüşümdür, millidir derken yukarı doğru ivme oluştu çok şükür. lakin hala vergiyle geçinen bir ülkeyiz. yani vergi devletin geçim kaynağı. çok basit bir mantık aslında. üreten ve dışarıya ihraç eden(direk hammaddeyi değil mümkünse işlenmiş halde, böylelikle işçilikte türkiye'de kalmış oluyor) bir ülke olmadığımız sürece bu böyle devam edecek. bu çok açık. illaki bizde bir şeyler üretip ihraç ediyoruz ama bu yarının altında. ne zaman yüzde elli bir-yüzde kırk dokuz olur işte o zaman işler iyiye gidiyor demektir. allah büyük. ülkenin vatandaşları olarak bize düşen nankörlük, kincilik, kusmukluk, küfürbazlık, hönkürüklük değildir.
ancak ülkemiz için kendimizi yetiştirmektir. yani kaliteli, kalifiye, donanımlı, eğitimli bireyler olmaktır. aynı şekilde aile bireylerimizi de bu yönde eğitmektir. yoksa tanımadığımız insanlara küfretmek, böğürmek, vefasızlık yapmak, görmemek-duymamak, hönkürmek bunlar ancak vakit kaybıdır ve kolay olandır. vatana-millete-şahsın kendisine bir faydası yoktur. hızlıca iyi-yararlı-faydalı insanlar olmalıyız. en azından çocuklarımızın-neslimizin rahatı için.
