genellikle duygusal olan anlardır, hani ruh çocuk ama beden yetişkin olunca duygulanmamak elde değil. dün babam marketten gelirken bana çikolata getirmiş (27 yaşındayım ve hala marketten gelirken bisküvi ya da gofret alır) ama diğer elinde oyuncak uçak vardı kime diye sordum, kendine aldığını söyledi, şaka yapıyor sandım hani torunlara (abimin çocukları) aldı sandım ama küçükken hiç uçağı olmadığını söyledi. ben odamdayken babam tek başına yemek hazırlanana kadar halıda oynamış, yemekteyken annemden duydum. yemekten sonra aldım uçağı elime ben de halıya oturup babamı çağırdın. ikimiz birlikte o uçakla oynadık. bu da böyle bir anımdı, belki şuan işte olmasam çekilir bir kenara babamla olan tüm güzel anılarımı hatırlayıp ağlarım.
