Sokakta arkasından bir tabak yemekle koşulan o çocuklar ve annişleri. Anneler çocukları eve gelip yemek yemiyor diye böyle bir çare bulmuştu. Bir tabak yemek bitene kadar çocukların arasında koştururlardı. Müthiş ideal ve ilgili annelerdi, herkesler görsündü. Prens ve prensesleri hiç yemiyorlardı, hep iştahsızlardı, oyuna dalıyorlardı.
Yaş oldu 69, beynimin içinde hâlâ oturup bu salakların bir tabak yemekle etrafta koşturmasını izliyorum. Sanıyorum ölmeye 8 dakika kala bu salaklar beynimin etrafında ellerinde tabaklar ile koşturmaya devam edecek.
Ha bir insan tabakla koşturan anneleri neden travma haline getirir, o da benim salaklığım tabii. Olsundular.
