Sabah insanıyım.
Çünkü emekli olan büyük ebeveynler ile büyüdüm, tatil günleri bile en geç 8.30 da kahvaltı masasında olurduk.
Şimdi de pazar günleri bile sabahın 6 sında uyanıyorum. Çevremdeki insanlar öğleden sonra 14-15 e kadar uyurken, onlara hayretler içinde bakıyorum. Sabahin köründe gayet coşkulu bi şekilde telefonda konuşabilirim ama gece 10 dan sonra çok önemli olmadıkça o telefonu açmam bile. 12 gibi sızar Sabah uyanınca pencere açmaya bayılırım.
