kendi köprüsünü yapmaktan aciz değil, yönetilmekten aciz bir ülkedir.
çok şükür ki kendi köprümüzü yapacak, kendi tünelimizi, tüp geçidimizi açacak teknolojimiz de var. hem de fazlasıyla, hem de dünyanın önde gelen ülkeleriyle yarışacak seviyedeyiz.
köprüyü yapmak, tüneli yapmaktan önemli olan iş, o projenin finansmanıdır.
para yoksa hiçbirini yapamazsın.
işte zurnanın zırt dediği yer burası.
o köprüleri, o otoyolları, o tünelleri yapan şirketlerin finansmanını kamu bankaları sağlıyor.
çiftçiyi desteklemesi gereken ziraat bankası köprü yapan müteaahite kredi veriyor.
esnafı, kobiyi desteklemesi gereken halk bankası, otoyol yapan müteaahhidi destekliyor.
yani bizim paralarımız, yandaş müteaahitlere verilip sermaye yapılıyor, bizim paralarımız üzerinden yıllar boyu sürecek geçiş garantili imparatorluklar kuruluyor.
yapılan o köprüler, otoyollar, tüneller hep kamu bankalarının sağladığı finansmanla yapılıyor.
ve siyasetçiler çıkıp diyor ki; "devlet kasasından bir kuruş harcama yapmadan tamamladık bu projeleri..."
devlet kasasından milyarlarca lira kredi vermeyi, devlet kasasından tek kuruş çıkmamış olarak sunuyorlar.
sonrası?
sonrası 25-30 yıl bu köprülerin geçiş garantisini yine millet ödeyecek.
ama sorsan siyasi iradeye kasadan tek kuruş çıkmadı.
bakın bu işler çok kolay.
mevcut siyasi iktidar gittiğinde, kamu bankalarından sağlanan finansman karşılığı bu köprüler, otoyollar hep millileştirilecek.
milletin parasıyla yaratılan zenginler, milletten aldıklarını kuruş kuruş geri ödeyecekler.
