Öncelikle söylemeliyim ki “kara kitap” romanından sonra üslubu oldukça basit geldi fakat bu tarz basit üslupları severim. Bu basitliğin sebebi de kitabın sonunda az çok mantıklı bir sebebe oturtulmuş.
Alt yapısında iki önemli antik hikâye barındırıyor ki roman esasen bu iki hikâyenin modern bir uyarlaması. Tek eleştirim romanın sonlarındaki üst düzeye ulaşan gerilimin sonucu erken bir şekilde okuyucuya duyuruluyor. Bu hem kurguyu hem de inandırıcılığı zedeliyor. Onun dışında her şey yerli yerinde.
Netice olarak masalsı- mistik havası, aşk Çeşnisi, Yeşilçam tadındaki anlatımıyla enteresan bir anlatı olmuş.
