tayland, kuzey kore ve güney kore gibi geçmişte çin'in egemenliği altında yaşamış bazı ülkelerin "im", "hanzı" ya da "kanji" denen çin harflerini bırakıp kendi alfabelerini oluşturmuş olduklarını bilmeyen cahiller tarafından saçma veya gereksiz, daha da kötüsü ihanet olarak görülen devrim. japonya'da hala kanji'yi bırakıp tamamen hiragana kullanımına geçilmesi gerektiği ara ara konuşulur. özellikle otomatik düzelten klavyeler yaygınlaştıkça insanlar kanjileri unutur oldular. sıradan bir japon'un en az 8-10 bin arası kanji biliyor olması gerekiyor ki bu çok fazla bir rakam. sadece gazete okuyabilmek için 2-4 bin arası kanjiyi tanımanız gerekiyor. bu da günlük hayatı zorlaştırıyor.
farklı alfabe kullanan doğu avrupa ülkelerinde tabelalarında parantez içinde latin harfleriyle yazılmış tercümeleri bulunuyor.
kazakistan ve kırgızistan kademeli olarak latin alfabesine geçme hazırlıkları yapıyor.
"bize geçmişimizi unutturdular" safsatasının ne kadar yalan olduğu zaten osmanlı'nın okuma yazma bilen kişi sayısına/oranına bakınca anlaşılıyor. kimse bir şey bilmiyormuş ki, neyi unutturmuşlar?
