peki yapmadığım bir şey miydi? elbette ki, belediyenin düzenlemiş olduğu çılgın yeni yıl partilerinin über-dada atmosferinin içerisinde şuursuzca buluverdik kendimizi zaman zaman. çılgınlar gibi içip candan erçetin dinledik. güven erkin erkal'ın hiç değişmeyen dinazor listesine eşlik ettik. rus revü kızlarının etek altlarından donlarını görebilir miyiz acaba diye sorguladık vaziyetimizi.
ama yaş geçti, ülkedeki sapık oranı; işsizlik, büyük şehre göç (göç eden insanları yeriyor değilim bebeğim! sosyo-kültürel farklılıklardan ve yıllardır yürütülen bilinçsiz göç politikalarından bahsediyorum) yüzde bilmem kaç milyon arttı, işler değişti. bir erkek olarak götümü kollar oldum! artık bırakın meydanı, caddeyi; sıcacık evimin önüne çıkmaz oldum yeni yılda.
tüm bunlara ve ismail yk'nın bad sesine istinaden, evet embesilliktir...
