dün itibariyle üzerlerinde yine uzun uzun düşünmek zorunda kaldığım garip mahluklardır efendim.
dün bir yakınımın küçük bir sağlık işlemi nedeniyle taksim yakınlarında bir kliniğe gitmek durumunda kaldık. aylardır gitmemiştim. neyse akşama doğru işimiz bitti şöyle bir meydanda havalanmak maksadıyla 5 dakika yürüyüş yapalım dedik.
sağdan soldan konuşuyorduk ki, aman allahım, o da nesi?
bir hanımefendi, belki de sadece benim için alımlı ve dikkat çekici, küt saçlı, şık görünümlü bir hanımefendi tam da karşımda beliriyor.
son derece genç görünümlü belki üniversiteden yeni mezun bir kız bilemiyorum 23 25 yaş civarı olabilir? öyle açık saçık giyimli değil, zaten öyleleri pek dikkatimi çekmez ya, neyse efendim ben gayri ihtiyarı masumane bir şekilde bakmışım şöyle 1 veyahut 1.5 saniye kadar... bu bakış yeterince bir inceleme şansı tanımadı elbette bana,
zaten ömrüm boyunca hiçbir kadına uzun uzun bakabilmeyi başarabilmiş değilimdir.
bu istem dışı, beklenmedik gelişme karşısında ve yinelemem gerekirse bu son derece masum bakışlarım karşısında hanım kız çok memnun kalmış bir ruh haliyle yanımdan geçip gitti.
kendisine temiz bir kalple, bilmiyorum belki de ona göre sevgi dolu gözlerle bakakalmış bu erkek penguenin onun güzelliği karşısındaki çaresizliği güzel bir insan olduğu gerçeğini ona tekrardan hatırlatmış oldu...
ve o da, belki de tam da o anlarda en çok ihtiyacı olan şey ile, yani kalpten bir bakışla ödüllendirilmiş oldu. çünkü takındığı mutlu ifade karşısındaki kişiye tam olarak bunu anlatıyordu...
ve ben erkek penguen olarak alışkanlık haline getirmediğim bu bakışlarımı en sevdiğim kadına saklayacağımın sözünü verdim yine kendime.
