La Passionaria adıyla tanınan ispanyol devrimcisi Dolores Ibarruri, 9 Aralık 1895te Bask bölgesinde Bilbao yakınlarında Gallartada yoksul bir madenci ailesinin onbirinci çocuğu olarak doğdu. Silahşör Antonio diye anılan devrimci bir maden işçisi olan babasıyla birlikte peşpeşe patlayan madenci grevlerinin arasında büyüdü. 1910da öğrenimini yarıda bırakıp terzilik ve zenginlerin evlerinde hizmetçilik, aşçılık yaptı. Bu yıllarda marksizmle tanışarak sosyalistlerle birlikte çalışmaya başladı. Daha sonra Sosyalist Parti’de III. Enternasyonale katılma konusunda tereddütler ve tartışmalar belirince Genel işçi Sendikasınin önemli isimleri ayrılarak ispanyol Komünist Partisi;ni kurdular. Ibarrurinin içinde bulunduğu Somorrosto Sosyalist Grubu da partiye katıldı. Bu süreçte Ibarruri, El Minero Vizcaino; isimli komünist gazetede La Pasionaria (ihtiras Çiçeği) ismiyle yazılar yazıyordu.
Ibarruri 1920de partiye üye oldu ve Bask delegesi seçildi. Daha sonra partinin yayın organi Mundo Obrero (işçi Dünyasının editörlüğünü yapan Ibarruri, kadın örgütlenmesinin de sorumluluğunu üstlendi.
1930’da parti Merkez Komitesine giren Ibarruri, bir süre sonra tutuklanarak iki yıl hapiste kaldı. Çıktığında, 1934te Savaş ve Faşizm Karşıtı Kadınlar Ulusal Komitesini kurdu. Bir yıl sonra da iKPnin Yürütme Kuruluna seçildi. Ibarruri, daha sonra Komünist Enternasyonale katılan ispanyol delegeleri arasında da yer aldı.1935te ise Komünist Enternasyonalin 7. kongresinde Yürütme Komitesine seçildi.
Ocak 1936da Komünist Enternasyanalin Birleşik Cephe; politilarına uygun olarak Sosyalist Partiyle birlikte kurulan Halk Cephesi;nin adayı olarak Asturias bölgesinden parlamentoya girdi.
Temmuz 1936da Franko şefliğindeki faşistler ayaklanıp Madrite doğru yürümeye başladığında tereddütsüz olarak kavgadaki yerini aldı. iç savaşın başladığı ilk günün gecesinde radyodan yaptığı konuşmada dizlerinizin üzerinde yaşamaktansa ayaklarınızın üzerinde ölmek yeğdir, No Passaran (Geçit Yok) diyecek ve bu slogan daha sonra bütün anti-faşist direnişin saflarında yankılanacaktı.
Daha sonra Ibarruri Beşinci Alayı oluşturacak komünist milislerin örgütlenmesinde ajitatör görevi üstlendi. Kadınlardan oluşan Yardım Komitesi için 100 bin kadını örgütledi. Bu arada çeşitli Avrupa ülkelerinde Frankoyu desteklememeleri için görüşmeler yaptı.
iç savaş Frankocuların üstünlüğüyle sonuçlandığında ise birçok başka devrimci gibi Ibarruri de Parise sürgüne gitti. Daha sonra Sovyetler Birliğine giden Ibarruri, 1977ye dek orada kaldı. Bir süre yürüttüğü parti genel sekreterliğini daha sonra yaşlılık nedeniyle bırakan Ibarruri, onursal genel başkan olarak görevlerini sürdürdü. 1977de yeniden ispanya;ya dönen Ibarruri, Madrid bölgesinden milletvekili seçilerek parlamentoya girdi ve daha sonra sağlık nedenleriyle ayrıldı.
Dolores ibarruri, 12 Kasım 1989da yakalandığı zatürre hastalığından kurtulamayarak aramızdan ayrıldı. Öldüğünde ispanyol Komünist Partisinin ve kendisinin bütün reformist yalpalamalarına karşın o, hep No Passaran sloganıyla anılacaktı.
