Melike'nin kendine has, kulağı okşayan bir sesi var. insanı 'sabah ezancıları' gibi rahatsız da etmiyor tavrı.
Şarkı aslında aşkın varlığına dair tüm umutların tükendiği yerde bile, o umutları tekrar bulma telaşıyla uğradığımız yerleri dolaşıyor teker teker. Takvim kenarı, defter arası, tırnak yarası, genel telefon birçok yerde.
Fakat Melike okuyuşundaki tavrıyla, bu umutları, bulamayacağını bilerek arıyor.
