Buna taraftarım. Benim meseleleri yorumlama eksenim emeği temel alıyor. Bu durumda sermayenin Olası iş Kaybı beni hiç ilgilendirmiyor. Sermayedar değilseniz siz de bunu dert etmeyin bence. Kadın istihdamını arttırıcı Ek mecburiyetlerle kadın istihdam etmek istemeyen patronun üstesinden gelinebilir. Zaten marks bey’den bu yana işçilerin kendilerini geliştirebileceği her türlü ek serbest zaman sol yaklaşımlarca teşvik edilir. Üstelik meseleyi Biraz da taktiksel görmek mümkün. Önce kadının regl dönemleri için hak talebi dikte edilir. Bu Kazanım bir köprübaşı olur. Ardından eşitlik adına, Kadının kazanımı emsal sayılıp, erkekler için de benzer esneklikler sağlama mücadelesi ajandaya girer. Bu böyledir.
Öte yandan, Kadına bu yönde pozitif hak tanımanın bir olumsuz boyutu şu olabilir. ingilizce’de Stigmatizasyon denen, ingiltere’deki refah devleti uygulamalarına yönelik bir feminist eleştiri var. Yani kadına fazladan ayrıcalık tanıma onu sosyal açıdan güç duruma düşürebilir. Sen işvereni zorlayabilirsin, işveren de buna mecburen uyabilir. Ama çalışma ortamında kadının hor görülme, istenmeyen haklardan faydalanan kişi olarak damgalanması ve buna mukabil informal baskı da söz konusu olabilir. Bu da onun iş yerinde yükselmesi, zam alması durumlarını olumsuz etkileyebilir. Bir de kadına pozitif ayrıcalık sağlamanın onu sanki yardıma muhtaç yetersiz, eksik gibi algılanmasına neden olabilir. Bu son eleştirilere yönelik şu aşamada bir karşı argümanım yok. Bence bulunur ama. Önceliğimiz her daim emekten yana olmalıdır. Kısaca yaklaşımımız budur.
