---filmin sonuna dair küçük bir spoiler içerir----
ne lez filmi ne de heteroluktan eşcinselliğe geçiş yapan (!) bir kız filmidir. aslında kendini, cinselliği ve kendi cinselliğini keşfeden ergenlik çağında bir genç kızın hikayesidir. filmin sonu da bunu gösteriyor zaten, kız ne lezbiyen ne de sonradan lezbiyen oluyor. sadece karşısındaki insanı merak uyandırıcı buluyor ve onunla arkadaş olacakken diğer kızın eşcinsel olmasından dolayı yakınlıkları daha farklı bir hal alıyor. gayet olası bir şey bu. erkeklerin anlayabileceğini ya da hissedebileceğini düşünmüyorum çünkü onlar bu konularda daha tutucular.
bu filmi izleyip beğenenlere ve filmi tempo düşüklüğünden dolayı beğenmeyenlere call me by your name'i öneriyorum. son yıllarda izlediğim en güzel filmdi. yani konusu çok matah değil, neredeyse bildiğimiz şeyler ama renkler, konunun işlenişi, yan karakterlerin doğallığı (blue'daki yemek yerken ağzın içine giren kamera açıları falan yok, neydi o öyle aq) ve dönemin italya'sından yaz manzaraları insanı alıp götürüyor. blue'yu siktiredin, gidin bunu izleyin.
