Dünya’nın hiç bir toplumsal sorununa duyarsız kalmadan, döneminin bazı yerli ve milli şairleri gibi para verin de şiir yazayım, beti arttırıyorum demeyen, inancı veya inançsızlığı üzerinden kimseye sataşmamış, din duygusu sömürmemiş, inandığı değerler uğruna yaşamış, yaşadığı hayattan taviz vermemiş başarılı şair ve fikir adamı sanatçıdır. Azerbaycanlı Prof.Dr. Ali Sultanlı’nın da dediği gibi Türk şiirinin Prometheus’u.
Ayrıca Azerbaycan yazarlar birliği başkanı, ünlü şair Resul Rizayev’in oğlu Anar rızayev şöyle anlatıyor Nazım’ı:
“Türk cumhuriyetlerinde, Azerbaycan’da Nâzım Hikmet, Türklüğün, Türk dilinin simgesiydi. Bizler Türkçeyi yıllarca konuşamadık. Siz Türk değilsiniz, Azerisiniz derlerdi bize. ‘Türk’ sözcüğü yasak olduğu zaman, Nazım buraya geldiğinde ‘ben Türk’üm, siz de Türk’sünüz, dilimiz bir. Kardeşiz. Aynı milletiz.’ derdi. O zamanlar Azerbaycan’da bu sözleri kullanmaya kimse cüret edemezdi. Ama Nâzım diyordu ve komünist olduğu için onu affediyorlardı. Nazıma çok büyük bir ilgi ve sevgi var bizde. ‘Buranın hürriyetindense, Türkiyenin zindanlarında yaşamayı tercih ederim.` derdi, Sürekli olarak Türkiye özlemini anlattığı şiirlerini okurdu.”
Kuvayi Milliye Destanı lisede tiyatrosunu sergilediğimiz eseriydi. Cümle cümle ezberlediğim ve asla unutmadığım ilk eserdir.
