yaşam kadar gerçek, ölüm kadar acı, ölümün geliş şekliyle isyana dönüşen bir çağrı. ve biz hala elimiz kolumuz bağlı yaşıyoruz. bu gibi durumlarda elinden bir şey gelmesi için herşeyini verecek hale geliyor insan, çocukluğuna dönüp olağanüstü güçlerle donatılmak için allah'a yalvarıyor, nutku tutuluyor, bela okuyor. acının kadını, erkeği, yetişkini, çocuğu olmuyor.. ve insan bu vahşeti yaşatanlarla aynı kategoriye(insan) konduğuna inanamıyor, içinde kopan, her yerini sızlatan fırtınalara rağmen konuşamıyor.
