Geçen yil bu zamanlar doktora savunmasını verecek olan bir asistanın sınava bebeğiyle geldiğini gördüğümde ben de yaparim bunu demistim. Hayatta bir şeyi yaparken diğer şeyi yani hayatin kendisini niye erteliyoruz? Sanki ikinci bir hayatımız varmış gibi.
