kendimi bildim bileli yerim. tahminimce bu süre yirmi yedi yıldır. bırakmayı dahi düşünemiyorum. bu yirmi yedi yıllık süreçte kimi zaman gerçekten çıtır çıtır yedim, kimi zaman yememeliyim fikrine rağmen yerimden kalkıp atmaya üşendiğimden yine çıtır çıtır yedim, kimi zaman hasılatı çöpe attım, kimi zaman bir kenarda atılmak üzere biriktirdim ve attım, kimi zaman atılmak üzere biriktirdiklerimi bile niye atıyorum ki deyip yedim.ben tırnaklarımı her türlü yedim. sadece tırnaklar değil, o kenarlarındaki etler de benden çok çekmiştir. zira, onları yemek daha da zevkli. yiyenler bilir. empati kurmak tiksinçtir,kurmayın.
