Her şeyin bir ölçüsü vardır. O ölçü sınırı aşıldığında zarar verir. Cahil, görgüsüz, yeterli ahlak ve eğitime sahip olmayan insanlara karşı muhabbet göstermek, kibar davranmak onun size karşı merhametini değil aksine taviz iştahını arttırır. O güruha ait insanlar bu durumu acziyet veyahut zayıflık olarak görebilir.
Ezcümle, efendi, nazik, kibar sıfatını hayatın her yerine tatbik etmenin doğru olduğunu düşünmüyorum. Her doğru her yerde doğru değildir.