inandıklarını söyleyenler bile üşenirler genellikle.
ben doğduğumdan beri gitmiyorum. 2 kere ortaokul öğretmeninin zoruyla sınıfça gitmiştik. mideme kramp girmişti. hiçbir maneviyat, huzur hissetmedim. tam tersine yoğun bi sıkıntı, bunalım yaşamıştım. sanki daracık bir kafese hapsedilmişim gibi.
inananları anlamıyorum inanların beni anlayamadığı gibi.
