uzun süre beraber yaşadığım bir hatun vardı, birlikte uyurduk kimi zaman ama ona hiçbir zaman dokunmadım. o da bunu pek istemiyordu keza. ender gelişen osasuna atağı gibi arada yoklasam da kaleye şutum yoktu henüz...
her istediğini yapar, onu mutlu etmeye çalışır ve sürekli şımartırdım. talepleri neredeyse sınırsızdı. bildiğiniz gibi değil ama; resmen boxerdan fırlayan lastik gibi sonu çek çek gelmiyordu. bir gün o kadar uğraştan sonra ufak bir jest yapacağını söylemişti;
perdeleri asmak.
hiç düşünmeden evet diyen dillerimi züksünler. sazan değil aynalı kefal gibi atladım direkt. perdeleri de bana yıkatmıştı ve ıslak ıslak asmamı istiyordu, kıramadım. her ne kadar gavur ölüsünün tezahürü gibi olsa da başladım. kolda derman kalmadığı gibi kalkmak için seferini bekleyen pilotum otomatik pilota geçmiş bu sefer de havalanmadan kuleden iniş izni istiyordu.
en sonunda tüm perdeleri astığımda kan ter içinde kalmıştım. ben duşa giriyorum dedi. ulan halbuki ben yorulmuştum. 5 dakika geçmeden duştan seslendi, sen de gel diye. aman allah ım rüyalarım gerçek oluyordu. çorapları bile çıkarmadan direkt banyoya daldım.
beklemediği bir giriş olsa da ses etmedi, yaklaşmamı istedi. usulca yaklaştım yanına ve arkasını döndü! evet evet evet! rüyalarım gerçek oluyordu.
ve ansızın yerle yeksan edecek o cümle döküldü dudaklarından.
-canım sırtıma kese atar mısın?
+?!
elimde lifle kalakalmıştım. hınçla hamamda master yapmış tellak gibi sırtına sırtına vurmaya başladım lifi, hayvansın diyerek banyodan kovdu.
