son 5 yılda ülkede o kadar cazip hale geldi ki dümdüz memurluk için hayal kuruyoruz. istediğiniz kadar bu kişilere vizyonu dar deyin ama var böyle bir gerçek. bugün işimden memnunum diyen insanlara memurluk teklif eden daha düşük fiyat bile alsa koşa koşa memur olmak ister. peki memurluğu bu kadar cazip kılan ne? özel sektörün zor çalışma koşulları mı? yoksa bu zor koşulların bir getirisi olmaması mı?
eskiden özel sektör daha zordu, gerek çalışma saatleri, gerek yorucu mesailer insanı daha bir yıpratıyordu. ama vasıflı vasıfsız ayrımı daha bir belirgindi. benim babam terzi ustası sene 2005 falan otelin personel kıyafetleri için terziye ihtiyacı vardı ve babam o sene 700 tl maaş alıyordu asgari ücretin 2 katı maaş alıyordu. şimdi otelde aynı pozisyon için başvuru yapsan sana vereceği en baba maaş 3500 tl. ustaya, emeğe saygı kalmadı artık. ülke vasıfsızlar cenneti sen yapmazsan başka birini bulurum yarım yamalakta olsa öyle böyle işi kavrar zaten mantığıyla bakıyor işverenler, diploma falan bir boka yaramıyor artık. sokaktan geçen suriyeli senden daha rahat iş bulur memlekette.
velhasıl insanlar emeklerinin karşılığını alamıyor ve millet artık eskiye oranla yıpranmak istemiyor. yıllar geçtikçe rahatına daha bir düşkün toplum geliyor. benim normalde mesleğim aşçılık. fırsatım olsa 5 dakika durmam. zamanında bu işi severek yapan iş arkadaşlarım bile şu an fırsatını bulsa memurluk ister hatta çoğu deli gibi kpss ye girdi.
şu an kim size ya ben aksiyonlu işleri seviyorum ben oturarak çalışmayı sevmiyorum abi bana hareket lazım diyen insan varsa bilin ki freud a göre savunma mekanizmalarını devreye sokuyordur. kimse işim kötü diye daha da kendini mutsuz etmek istemez. mesela bir şeyi kazanamayız onu çok isteriz aslında ama kendimizi iyi hissetmek için ya zaten onu kazansamda sevmediğim bir işti yapamazdım zaten diye kılıf uydururuz bu da öyle bir şey.
millet deli gibi memur olmak istiyor. 2 gün hafta sonu tatili, çalışanlar senle aynı eğitimi almış, en azından seviye ve saygının olduğu bir ortam daha az kas gücü daha az yıpranma kim istemez.
polislerin ortalama yaşam süresi 50 imiş.
öğretmenlerin 74 müş.
