ingmar Bergman tarafından yönetilen 1966 yapımı bir psikolojik dramadır. persona, Carl gustav jung'ın analitik kuramında yer alan kişilik arketiplerinden biridir de. Jung bu kuramı, kişinin diğerleri üzerinde bir izlenim bırakmak için tasarladığı bir tür maske olarak tanımlar ve aynı zamanda birey bunu gerçek doğasını gizlemek için kullanır. Tüm bunlar filmi okumak için birer ipucu niteliğinde. Filmde de iki kadının yüzlerindeki maskeleri ve dahi bunların iç içe geçtiğini görüyoeuz. hatta bir yüzün yarısını diğerinin yarısıyla birleştirildiği bir sahne vardı; bunun üzerine bibi Andersson(alma), kendisinin ve liv Ullmann'ın(Elizabeth) yüzlerinin üst üste getirildiği bu sahneyi ilk gördüğünde rahatsız edici ve korkutucu bulduğunu söylemiş bergman ise "sinemanın en büyük konusu insan yüzüdür" diye cevap vermiştir, bu bağlamda her iki aktörün de benzer görünmesi tesadüf olmasa gerek.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2113925/+
Elizabeth ve Alma iki ayrı karakter fakat film boyunca iki ayrı kişiliğe sahip iki ayrı kadını aynı ve tek kişi gibi izliyoruz. Filmde dikkate değer pek çok sahne var birine değinsek diğerinin boynu bükük kalır ezcümle Elizabeth, kendisi olmayı seçer; fakat Alma, Elizabeth olmamayı seçecek kadar güçlü değildir.