Yıllar önce keşfetmiştim bu tuhaf siteyi. Sonra zamanla her gün girip bakarken buldum kendimi sanki kayıp birini arar gibi.
Her gün oradaki meçhul maktüllerin gözlerine dikkat kesilerek düşünmeye başladım. Enteresan bir şekilde yüz kısmı fazla darbe almamış olanlarının birçoğunun gözleri açıktı. Onların da çoğu cinayet kurbanıydı. Gözlerinde donup kalmış son kare katilleri..
Sonra bir de bir insanın bir yakınını oralarda aradığını düşündüm. Allah korusun tabii o ayrı, bir yakınımı arar gibi gezindim fotoğrafların arasında. Hem ölenin hem yakınının zihnine girmeye çalıştım. Azıcık da olsa başarmış olacağım ki; o anlarda girdiğim duyguyu annem hastanede yatarken onun katına çıkan asansörün bozuk olması sebebiyle her seferinde morga inmesinden ötürü birkaç kez de orada yaşadım. Elbette ki bu o insanların girdiği ruh hallerinin yanından yöresinden geçmez.
Ama zihni çok zorlayınca bir gün faili meçhul bir ölümle yaşamın son bulmasını ya da bir yakınını oralarda aramanın ne demek olabileceğini azıcık da olsa hissedebiliyor insan. Allah herkesi korusun..
