15.
-
SAiD: (Sa'd. dan) Saadetli. Allah (C.C.) kendisini sevmiş. O'nun rızasına ermiş olan. Ahireti için çalışan kimse. Mes'ud. Mübarek. Bahtiyar.
SAiD: (Suud. dan fâil) Yukarı çıkan, yükselen, kalkan.
SAiD: Kolun, bilek ile dirseği arasındaki kısmı. Mirfak.
SAiD: Yukarıdaki temiz toprak, pislikten uzak pâk toprak. Yeryüzü. * Yol, tarik. * Mezar, kabir. * Yüksek. * Yukarı çıkan.
