biyoetik uzmanı Carl Elliott'un en çok güvendiğimiz belki de güvenmeye mecbur olduğumuz bir sektöre yönelik perde arkasını incelediği kitap. ilaç endüstrisinin her kapitalist yapı gibi kar marjı dışında hiçbir şeyi önemsemediğini ve bunu yaparken hem halktan hem de doktorlardan nasıl yararlandığını göstermektedir. beyaz önlüklü doktorların siyah şapkalı figüranlara dönüşmesini ve bunu kiminin habersiz kiminin ise bile isteye yapmasını kişilerin kendi ağzından dinlemek kitabın etkileyiciliğini arttırmakta. bundan sonra doktora her gidişimde bakacağım ilk şey kalemi. eğer astrazeneca falan yazıyorsa arkamı dönüp çıkacağım. tabii bu etkiler görece sosyal bir devlet olan ülkemizde amerika kadar yoğun olmasa da biraz gözlemle fark edilebilir haldedir. neyse alın size güzel bir alıntı hastalık bile satılabilir bir metadır:
''Filozof lan Hacking'in açıkladığı gibi, yeni kimlikler farklı tarihsel süreçlerde sosyal kuvvetlere yanıt olarak ortaya çıkmıştır. Bazen bu kimlikler belirli altkültürlerle (bohemler, hippiler, gotikler, punklar, motosikletçiler) bağlantılıdır; bazen de yeni tıbbi tekniklerin ortaya çıkışıyla tetiklenir, 1960'lı ve 70'li yıllarda cinsel organları oluşturma ve değiştirmeye yönelik yeni cerrahi teknikler bulunmasıyla birlikte transseksüel kimliğinin doğuşunda olduğu gibi. Çağdaş nörobiyolojik kavramlarımızı farklı kılan şey, bunların ilaç pazarlamacıları tarafından pompalanmasıdır.
Utangaç değilsiniz, sosyal anksiyete bozukluğunuz var.
Aklınız bir karış havada değil, hayalperest ya da yerinde duramayan
biri değilsiniz, hiperaktivite ve dikkat eksikliği bozukluğundan
mustaripsiniz. Dengesiz değilsiniz; bipolarsınız. Her tanıyı bir reçete
izler. ilaca duyduğunuz gereksinim kimliğinizin bir parçasıdır artık.''
