Epey sinir bozucudur sürekli çam devirir. Mesela oglum. Kalkmakta olan misafirlere biraz daha otursun isterse cocuk deyince ortaya yooo diye bagırır. O saniyeler süren sessizlikte biri bir kelime edene kadar renkten renge girer insan. Sürekli insanların arkasından anne insallah kırılmamışlardır, ya ben öyle demek istemedim aslında muhabbeti oluyor. Hem boku yiyor hem pişman oluyor.
