100 yıl önce...nisan 1920...
istanbul'da "zafer" kod adlı karakol örgütü mensubu yenibahçeli şükrü'ye ankara'dan bir telgraf gelir.
şifreli gelen bu telgraf şöyledir;
"Burada ulemaya ihtiyaç vardır. Ali Beyle görüşülerek Hoca Fatin, Şair Mehmet Akif Efendilerin ve sair tensip edileceklerin sür'at-i sevkleri emrolunur-heyeti temsiliye reisi mustafa kemal”
101 yıl önce bugün ankara'ya gelip bu kızılca gün'de milli mücadele'nin ikinci safhasını başlatan mustafa kemal paşa, 4 ay sonra vatan şairimiz mehmet akif'i ankara'ya böyle çağırıyordu...
mustafa kemal paşa'nın 19 mayıs 1919'da samsun'a ayak basmasının ardından neredeyse 1 senedir bu çağrıyı bekliyordu mehmet akif...
istanbul'da yapılacak şey kalmamış, artık kuvayi milliye saflarında ankara'da mücadele etme vakti gelmişti...
bu şifreli telgraf sonrası mehmet akif bey, 10 nisan 1920 günü sabah namazının ardından bizzat atatürk'ün istanbul'daki sağ kolu olan topkapılı cambaz mehmet eşliğinde oğlu emin ile birlikte evinden ayrıldı.
ilk olarak üsküdar'daki kuvayi milliye'nin merkezi haline gelen özbekler tekkesi'ne vardılar. burada 1 gece konakladıktan sonra yanlarına katılan ali şükrü bey ile birlikte buradan ayrıldılar ve esat paşa'nın alemdağ'da bulunan baltacı çiftliği'ne ulaştılar.
topkapılı cambaz mehmet onları burada emin bir şekilde bıraktıktan sonra istanbul'a geri döndü.
baltacı çiftliğinde de 1 gece geçiren mehmet akif ve oğlu emin, ertesi gün izmit-adapazarı yolu üzerindeki kuvayi milliye kafilesine katıldılar.
geyve'de kuşçubaşı eşref ve yenibahçeli şükrü ile buluşarak buradan bir dekovil ile eskişehir'e, oradan da trenle ankara'ya ulaştılar...
ne yazık ki planlanan günden 1 gün sonra ankara'ya varabilmişler, 23 nisan günü yapılan tbmm'nin açılışına yetişememişlerdi.
24 nisan 1920 günü ankara'ya varan mehmet akif, doğruca tbmm'ye gitti. meclis koridorunda mustafa kemal paşa tarafından bizzat karşılanmıştı. mehmet akif'i gören mustafa kemal paşa;
"sizi bekliyordum efendim, siz istirahat buyurun, ben daha sonra bilahare size geleceğim" demiştir...
fakat dinlenecek vakit yoktu.
mustafa kemal ve mehmet akif derhal buluştular.
sahada kazanılacak bir savaş vardı ve mehmet akif de bu savaşı milletin gönüllerinde kazanmalıydı.
ankara günleri kısa sürdü mehmet akif'in...
anadolu'nun en ücra köşelerinde başladı faaliyetlerine.
bir gün kastamonu'daydı, bir gün çorum'da, başka bir gün sivas'ta...
zağanos paşa camii, nasrullah camii ve ulu camii vaazları ile kurtuluş savaşına destek veriyor, istanbul hükümeti'nin milli mücadele aleyhinde çıkardığı bütün şer fermanlarını gönüllerde yırtıp atıyordu mehmet akif...
ve 12 mart 1921'de o'nun yazdığı şiir, istiklal marşımız olarak tbmm'de oy birliği ile kabul ediliyordu...
"korkma..." diye başlamıştı sözlerine...
korkmuyordu...
o'nun ve kuvayi milliye'nin korkusuzluğu anadolu'nun dağına taşına, her bir ferdinin kalbine kazınmıştı...
bugün 27 aralık...
vatan şairimiz, bayrak şairimiz, milli mücadelemizin meşalesi mehmet akif ersoy'un aramızdan ayrılışının 84. yılı...
