Unutmak bence.
Az önce sokakta bi deli gördüm, her zaman gördüğüm biri, ama ilk kez konuşma fırsatım oldu. Neyse, adamın kıyafetleri kirlenmiş, onları temizliyordu. Bende arkadaşımla gittik yanına sohbet etmeye başladık, normal sohbet ediyor ama arada aklı gidip-geliyor, unutuyor falan.. Devam ediyoruz konuşmaya, bakıyorum adam dertsiz tasasız, hiç bir şey umrunda değil, değerli olup-olmadığını hiç umursamıyor bile. Yaşadıklarını da unutuyor. Bu yüzden mutlu. Mutlu olmak için ya yaşadıklarımızı kabullenmemiz gerek, ya da unutmamız...
