kendisini yerenlerin sadece türk olduğu insanlardır.
nedense sadece biz, başkalarının(hatta hiç tanımadıklarımızın bile) hayatlarıyla, tercihleriyle, yaptıklarıyla, tarzlarıyla bu kadar ilgiliyizdir. bir öğrenemedik herkesin kendi hayatını nasıl isterse yaşayabileceğini. ama kendimize dil uzatıldığında "allahına kadar" savunuruz kendimizi. aynı şeyi yapıyor olsak bile...
cep telefonu ilk çıktığında da böyleydi bu olay. herkes tip tip bakıyordu cep telefonuyla konuşanlara. lan telefon bu. götüne mi soksun adam. konuşmak için almış ki konuşuyor...
hiç unutmam, arkadaşlarla internet cafeye gittik. içlerinden biri çıkarttı cebinden nokia 3310'u(ne yapsın yavrucak, kalas gibi telefon.) masaya koydu. bizde o zaman hiç cep telefonu yok. zaten 3310 da yeni çıkmış. samsunda yok daha. internetten siparişle getirtti çocuk. neyse... oynadık falan... ertesi gün arkadaşın biri geldi. "olm ben bu çocuğu döverim, çok artist lan. cep telefonu var diye masanın üzerine koyuyor falan..." zırvaladı bir şeyler. "bi siktir git" dedim.
şimdi de 3310 kullananlara burun kıvırıyor millet. "sen hala o telefonu mu kullanıyorsun?" diye...
- geçen gün adamın birini gördüm elinde kahveyle dolaşıyordu mına koim. vericektim dişlerini eline zor tuttum kendimi...
+ bi siktir git.
