yüreğin en derin köşesinde kalan insanlardır. gölge denir onlara.bir bedenleri, yüzleri yoktur, sesleri duyulmaz, sadece üşütürler, üşüterek varlıklarını hissettirirler.hissettikçe titrer, titredikçe üşür, üşüdükçe o gölgeye sığınırsınız.bu böyle devam eder, gider.
